Nieuwsbrief december 2018 – Liefde
De feestdagen komen er weer aan. Kerst, het feest van samenzijn met familie en/of vrienden, maar ook van bezinning over ieders eigen situatie, of de toestand in de wereld. Helaas zijn er veel mensen die geen familie of vrienden meer hebben om dit feest mee te vieren, of mensen die in armoede leven en geen geld hebben om te vieren. Kerst is dan een ideale tijd om daar even bij stil te staan en hen wat aandacht geven.
Maar helaas, er zijn ook veel mensen die eigenlijk heel gelukkig zijn, die rijkdom kennen, die zich iets meer kunnen permitteren, maar die er ook “arm” aan toe zijn, omdat ze het niet zien. Ze leven in onvrede met zichzelf en de omgeving. Willen steeds meer bezitten en kennen geen “genoeg” of vreugde om kleine dingen. Het moet steeds groter en mooier en ontevredenheid beheerst hun leven. Daarbij blijven ze steeds maar “doorhollen” en hebben geen tijd, ze zitten in stress, hebben een burn-out en hun hoofd staat niet naar kerst. En noodgedwongen moet zij de kerstdagen benutten om weer op krachten te komen omdat ze zoveel van zichzelf eisen, het werk niet los kunnen laten. Er MOET nog van alles gebeuren of geregeld worden, alsof de wereld morgen vergaat. Jammer…. het hoeft niet!!
Tegen deze groep mensen zou ik willen zeggen gun jezelf rust en balans in je leven, leer om van jezelf te houden en heb eerbied voor jezelf. Eerbied voor de natuur – voor moeder aarde, de dieren, de bomen en struiken – en eerbied voor andere mensen zijn gemakkelijker op te brengen dan eerbied voor jezelf. Goethe noemt het niet alleen de moeilijkste, maar ook de hoogste vorm van eerbied. Hetzelfde geldt voor liefde. Liefde voor jezelf is de moeilijkste, maar ook de hoogste vorm van liefde. Als we het daarbij tenminste niet over plat egoïsme hebben, maar over de zuivere, waarachtige liefde die ons leert dat wij zelf net zo belangrijk zijn als de andere mensen om ons heen.
Jezelf liefhebben is niet vanzelfsprekend. Hoeveel mensen hebben er géén moeite met deze vorm van liefde? Toch is deze liefde in onze tijd belangrijker dan ooit. Hoe zul je ooit de weg naar binnen kunnen gaan als je niet geleerd hebt dat het belangrijk is wat jij zelf denkt en voelt? Hoe zul je ooit de weg naar je hart vinden als je niet geleerd hebt te vertrouwen op wat jij van binnen voelt als waar? Hoe zul je ooit je eigen gevoelens serieus nemen als je niet geleerd hebt ruimte te vragen voor jezelf? “Heb je naaste lief als jezelf”, staat er in de bijbel. Dat betekent liefde begint hier op aarde altijd met eigenliefde, met liefde voor jezelf dus. Dat is niet verkeerd. Dat is simpelweg hoe het werkt op aarde. Maar probeer nu stap voor stap deze liefde te vergroten. Zorg er eerst voor dat jouw liefde ook je partner en je kinderen omvat. Betrek vervolgens je familie, vrienden en kennissen in je liefde. Daarna je landgenoten, en leer je bereik van je liefde langzamerhand zo te vergroten dat deze uiteindelijk heel de mensheid (en de aarde, de dieren enzovoort) omvat. Dát is de weg waarlangs liefde zich ontvouwt tot universele liefde! Heb je naaste lief als jezelf. Durf respect te vragen voor jezelf, neem jezelf serieus en durf de levensruimte te vragen en in te nemen die je nodig hebt. En als je dat hebt geleerd, breng dan datzelfde respect, diezelfde warmte voor anderen op en geef hen net zo veel ruimte als je zelf nodig hebt.
Pas wie zichzelf serieus neemt, kan anderen serieus nemen. Pas wie zichzelf liefheeft, kan anderen liefhebben!
Als straks het nieuwe jaar aangebroken is, wens dan een ieder veel geluk, voorspoed en goede gezondheid, maar vooral veel oprechte, gemeende LIEFDE toe.
JIJ, jijzelf,
evenzeer als wie dan ook
in het hele universum,
verdient jouw liefde
en affectie.
Boeddha –
Ik wens eenieder “een gelukkig en liefdevol nieuw jaar” toe!
Praktijk-SCA
Dieny Winter